سلسله داستان های آیه به آیه قرآن مجید

علی میرخلف زاده

نسخه متنی -صفحه : 113/ 67
نمايش فراداده

گفتن الحمد لله

حضرت رسالت صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:

هرگاه حضرت حق سبحانه و تعالى، نعمتى به بنده اى كرامت فرمايد، و آن بنده بگويد:

الحمد للّه خداوند متعال مىفرمايد: «اى ملائكه هاى من ببينيد، من به او چيز حقير و پستى عنايت كردم، و او به اِزاى آن نعمت گفت: الحمد لله اين كلمه اى كه بر زبان جارى ساخت شامل جميع محامد و مقابل همه نعمتهاى غير متناهى است.

بر من واجب است كه در آخرت نعمت غير متناهى به او عنايت كنم.»

و همچنين فرمود:

«اگر كسى سبحان اللّه بگويد: نصف پيمانه حسناتش را پر مىكنم.

ولى اگر كسى بگويد: الحمد لله، همه پيمانه حسناتش را پر خواهم نمود»(90)


  • اى كه پيوسته بنام تو ثنا خوان باشم ياد نام تو مرا زنده نگه مىدارد نعمتت وافر و گسترده بود سفره تو قدر انعام خدا گر چه ندانم اما شاكر از مرحمت ايزد منان باشم

  • پيش درگاه تو شرمنده و نالان باشم چون شوم غافل از ذكر تو بيجان باشم مات و مبهوت از آن نعمت و اين خوان باشم شاكر از مرحمت ايزد منان باشم شاكر از مرحمت ايزد منان باشم