امام صادق عليه السلام براى حفص بن غياث حكايت فرمودند كه:
روزى ابليس بر حضرت يحيى عليه السلام ظاهر شد در حالى كه ريسمانهاى فراوانى به گردنش آويخته بود؛ حضرت يحيى عليه السلام پرسيد: اين ريسمانها چيست؟
ابليس گفت: اينها شهوات و خواسته هاى نفسانى بنى آدم است كه با آنها گرفتارشان مىكنم.
حضرت يحيى عليه السلام پرسيد: آيا چيزى از ريسمانها هم براى من هست؟
ابليس گفت: بعضى اوقات پرخورى كرده اى و تو را از نماز و ياد خدا غافل كرده ام.
حضرت يحيى عليه السلام فرمود: به خدا قسم، از اين به بعد هيچ گاه شكمم را از غذا سير نخواهم كرد.
ابليس گفت: به خدا قسم، من هم از اين به بعد هيچ مسلمان و موحدى را نصيحت نمى كنم.
امام صادق عليه السلام در پايان اين ماجرا فرمود:
اى حفص! به خدا قسم، بر جعفر و آل جعفر لازم است هيچ گاه شكمشان را از غذا پر نكند.
به خدا قسم بر جعفر و آل جعفر لازم است هيچ گاه براى دنيا كار نكنند! (822)