ابو بصير گفت: امام صادق عليه السلام فرمود:
كسى سوره اى از قرآن را فراموش كرده است (يعنى آن را ضايع كرده است و ترك گفته است) قرآن در صورت نيكو و درجه بلندى در بهشت براى او تمثل مىيابد و چون آن مثال را ديد، بدو مىگويد: تو كيستى بدين خوبى؟ كاش براى من بودى.
آن صورت، يعنى همان مثال، در جواب مىفرمايد: آيا مرا نمى شناسى؟ من فلان سوره ام.اگر مرا فراموش نمى كردى، تو را به اين مقام رفيع مىرساندم. (824)