نباشد) و چراغ او در شب روشنائى ماه بود، و سايهبان او در زمستان جائى بود كه آفتاب مىتابيد يا فرو مىرفت (خانهاى نداشت) و ميوه و سبزى خوشبوى او گياهى بود كه زمين براى چهارپايان مىرويانيد، (18) نه زنى داشت كه او را بفتنه و تباهكارى افكند، و نه فرزندى كه او را اندوهگين سازد، و نه دارائى كه او را (از توجّه بخدا) برگرداند، و نه (بدنيا و اهل آن) طمعى كه او را خوار كند، مركب او دو پايش بود (پياده راه مىرفت) و خدمتكار او دو دستش (هر كارى را خود انجام مىداد).