نهج البلاغة عصاره گفتار پيغمبران و بيان كننده اسرار حقائق قرآن كريم و نجات دهنده گمراهان و گرفتاران است، خونريزى، تبهكارى، ستمگرى، و دوروئى، خود خواهى، بدبختى از جهانيان دور نمىشود، آشتى آسايش، دادگرى، يگانگى، نيكبختى در جهان پايدار نمىگردد مگر به پيروى از گفتار و كردار امير المؤمنين (عليه السَّلام) كه نمونه از آنرا سيّد شريف رضىّ (عليه الرّحمة) در كتاب مقدّس نهج البلاغه گرد آورده، و چون در آن از آنچه مربوط به زندگى و آسايش بشر است چيزى فروگذار نشده، بزرگوارى و نيكبختى عمل كننده را ضامن است.
اين گفتار استوارى روى پايههاى عقل و علم بوده لاف و گزاف نيست، اگر باور نداريد با برجستگان و دانايان خود در مجلسى گرد آمده در آن تأمّل و انديشه نمائيد تا حقيقت آنرا دريابيد.
هر كه طالب خير و نيكوئى و آسايش و خوشى است بايستى نهج البلاغه را سر مشق قرار دهد، پس بدبخت آن بزرگ و پيشوايى كه اين كتاب را مطالعه نكرده باشد، و درمانده آن زمامدار و رئيس قومى كه بدستور آن عمل ننمايد، و حيران و سرگردان مردمى كه از پيشوايانى پيروى كنند كه كردارشان با گفتار نهج البلاغه دو تا است، و نيكبخت كسانيكه چهار جزء از ترجمه و شرح آنرا بدقّت مطالعه و عمل نموده اينك به دريافت جزء پنجم نائل مىگردند، زيرا تمام نكات لازمه را ما (بطور اختصار كه در خور همگان است و به زبان ساده كه همه از آن بهره مىبرند) گوشزد كردهايم، و اين نكته در نزد اهل علم و دانش آشكار مىباشد، اميد است سخنى بر خلاف رضاء و خوشنودى خدا و رسول در آن نوشته نشده باشد