لاغر اندام بودند» و پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) شاد شد.
و اين گفتار آن حضرت كه فرموده است: «خداوند زبون كناد هر كه را كه قريش را زبون كند» و اين سخن را سه بار تكرار فرمود، و اين گفتار ايشان كه فرمودهاند: «من پيامبرى هستم كه دروغ نگفته است، من پسر عبد المطلبم» و اين گفتار: «مردم تابع و پيرو قريشاند، نيكان از نيكان ايشان و تبهكاران از تبهكاران ايشان» و همچون اين گفتار پيامبر كه: «من پسر دو برگزيده و گرامى هستم» و اين سخن پيامبر خطاب به بنى هاشم: «به خدا سوگند هيچكس شما را دشمن نمىدارد و نسبت به شما كينه نمىورزد مگر اينكه خداوندش با چهره [بينى] بر آتش مىافكند»، و اين گفتار آن حضرت: «برخى از مردان را چه مىشود كه مىپندارند خويشاوندى با من سود بخش نيست و هيچ كس به اهل من كينه نمىورزد مگر اينكه خداوند بهشت را بر او حرام مىفرمايد.
اخبارى كه در فضيلت قريش و بنى هاشم و شرف ايشان وارد شده است به راستى بسيار است و نمىخواهيم سخن را اينجا با برشمردن همه آنها به درازا بكشيم.
از سخنان آن حضرت (عليه السلام) [در اين خطبه كه با عبارت «و لئن امهل الله الظالم فلن يفوت اخذه و هو له بالمرصاد» «بر فرض كه خداوند ستمگر را مهلت دهد از فرو گرفتن او هرگز باز- نمىايستد و خداوند براى او در كمين است» شروع مىشود پس از توضيح درباره