در اين بخش پاسخهاى او به پرسشها و برخى از سخنان كوتاه در باره مقصودهاى ديگر هم آمده است بدان كه اين بخش از كتاب ما همچون روح به نسبت بدن و مردمك نسبت به چشم است، گوهر مكنونى است كه بخشهاى ديگر كتاب همچون صدف آن است، و ممكن است گاهى به صورتى اندك مطالب گذشته تكرار شده باشد و سبب آن بزرگى اين كتاب است كه گاهى مطالب نقل شده در گوشه و كنار آن از ذهن دور مىماند. هنگامى كه سيد رضى كه خدايش رحمت كناد با وجود اختصار متن نهج البلاغه نسبت به اين شرح سهو كرده و برخى مطالب را در جاهاى بسيار مكرر آورده است، عذر ما در تكرار اندكى از مطالب در اين كتاب بزرگ پذيرفتهتر است.
كن فى الفتنة كابن اللّبون، لا ظهر فيركب و لا ضرع فيحلب. «به هنگام فتنه چون كره شتر دو ساله باش، نه پشتى كه سوارش شوند و نه پستانى كه بدوشندش.»