و انجام ندادن است و اگر منطبق بر ذات زنده و توانايى نباشد، سود و زيانى از آن دو به كسى نمىرسد و سود و زيان آنها وابسته به موجود زندهاى است كه آن دو كار از او سر مىزند نه از خير و شر به تنهايى و بدين سبب انجام دهنده خير از خير بهتر است و انجام دهنده شر از شر بدتر.
كن سمحا و لا تكن مبذرا و كن مقدّرا و لا تكن مقترّا. «بخشنده باش و اسراف كار مباش و اندازه نگهدار و سختگير مباش.» ابن ابى الحديد در شرح اين كلمه مىگويد: اين سخنان همه مقتبس از آيات 27 و 29 سوره بنى اسرائيل است.
اشرف الغنى ترك المنى. «شريفترين توانگرى رها كردن آرزوهاست.»
من اسرع الى الناس بما يكرهون، قالوا فيه ما لا يعلمون. «هر كس شتابان نسبت به مردم آن كند و بگويد كه خوش ندارند دربارهاش چيزهايى را كه نمىدانند مىگويند.» اين معنى گسترده و بسيار است و ما فقط به داستانى كه آن را مبرد در كتاب الكامل آورده است قناعت مىكنيم.