عرب اين گونه بودند و در دوره معاصر نيز بسارند كه اسير همين زندان خويش بوده و هستند دكتر طه حسين مصرى در اين باره نكته جالبى دارد:
(ابوالعلاء و مانندهايش مانند: بشاربن برد و متنبى گرفتار غرور عقلى مى باشند. اينها مى خواهند همه مشكلات را به وسيله عقل حل كنند و به همه رموز مسائل پاسخ گويند و در عموم موضوعات و مباحث وارد شوند و از همه رموز و اسرار جهان سردرآورند. اينها از عقل كارى مى خواهند كه از عهده اش بر نمى آيد و انتظاراتى دارند كه فوق قدرت و استطاعت اوست. اگر امثال ابوالعلاء آنچه را كه وظيفه انبياء است به آنها وا مى گذاشتند هم خود از رنجها و و بدبختيهايى كه براى خود فراهم كردند مى آسودند و هم ميراث گرانبهايى براى آيندگان مى گذاشتند.)(33)
استاد درباره اين دسته از افراد نوشته است:
(اينان كه مى خواهند كنجكاوى خود را در همه امور فكرى و رازهاى بشر اشباع كنند به خطا مى روند و فكر و درك بشر از دريافت واقعيات همه نهانيها ناتوان است و بشر هرگز چنين ادعايى را نسبت به محسوسات و مشهورات طبيعت نمى تواند داشته باشد تا چه رسد نسبت به دين كه از افقى مافوق عالم طبيعت سرچشمه گرفته است.)(34)
به طور معمول پرسش گران از نظر هوش استعداد جايگاه اجتماعى و... گوناگون اند و شبهه ها و پرسشهاى علمى آنها در يك سطح نيست.
از اين روى در هنگام پاسخ به شبهه ها و پرسشها مى بايد گنجايى افراد را