صفحه‌ى 47
بعد از آن، از گرمى هوا باشد يا از حركت. خواه در مرد باشد، خواه در زن. از زنا باشد و يا لواط يا وطى بهيمه يا استمناء، يا غير اينها، از آن چه حرمت آنها ذاتى باشد بلكه اقوى چنين است در وطى حايض و جماع در روز روزه واجب معين و وطى در ظهار پيش از كفاره دادن.
كسى كه جنب از حرام است هر گاه غسل كند و پيش از تمام شدن غسل عرق كند، آن عرق نجس است. بنا بر اين بايد با آب سرد غسل كند و اگر متمكن از آن نيست پس فرو رود در آب گرم و وقت بيرون آمدن از آب يا زير آب نيت غسل كند و به قصد غسل، خود را حركت دهد.
اگر بعد از جنابت از حرام هنوز غسل نكرده، جنب به حلال شد يا بعد از جنابت از حلال جنب به حرام شد در هر صورت عرق او نجس است به خصوص در صورت اول.
مجنب از حرام هر گاه تيمم كرد به جهت عدم تمكن از غسل، ظاهر آن است كه عرق او نجس نباشد و اگر چه احوط اجتناب از آن است مادامى كه غسل نكرده و هر گاه متمكن از آب شد و غسل نكرد، عرقى كه مىكند نجس است به سبب بطلان تيمم او كه بطلان تيمم به جهت وجدان ماء است.
اگر طفل نابالغ جنب شود به طريق حرام، در نجاست عرق او اشكال است و احوط آن است كه او را وادارند تا غسل كند زيرا كه صحيح است غسل او پيش از بلوغ بنا بر اقوى.
«دوازدهم از نجاسات» عرق شتر جلَّال
بلكه مطلق حيوان جلَّال است بنا بر احوط.
احوط اجتناب است از روباه و خرگوش و وزغ و عقرب و موش بلكه مطلق مسوخات و اگر چه اقوى طهارت جميع است.
هر چيزى كه شك شود در طهارت و نجاست آن، محكوم به طهارت است خواه سبب، شبه احتمال آن باشد كه او از اعيان نجسه است يا احتمال تنجس او باشد با آن كه از اعيان طاهره باشد. و بعضى گفتهاند كه اصل در خون، نجاست است يعنى اگر خونى ديد و شك كرد كه از قسم طاهر است يا از قسم نجس، نجس است و اين قول ضعيف است. بلى! استثناء شده از آن چه كه ذكر شد رطوبتى كه بيرون مىآيد بعد از بول، پيش از استبراء يا رطوبتى كه بيرون مىآيد بعد از خروج منى پيش از استبراء به بول چه