و در سوم «اذا جاء نصر اللَّه» و در چهارم «قل هو اللَّه» بخواند.
هر گاه مستعجل باشد جايز است تسبيحات را بعد از نماز به جا آورد چنانچه اگر حاجت ضرورى دارد، جايز است تفريق كند بين دو نماز به آن كه بعد از دو ركعت برود براى حاجت خود و بعد از آن، دو ركعت ديگر را به عمل آورد.
جايز است اين نماز را به جا آورد و به جاى نوافل يوميه ادائى يا قضائى حساب كند و منقول است كه حضرت صادق (عليه السلام) به راوى فرمود كه: نماز جعفر را هر وقت از شب و روز بخواهى به عمل آور و اگر بخواهى از نوافل شب حساب كن و اگر بخواهى از نوافل روز كه از نوافل تو محسوب و نماز جعفر هم محسوب شود و مراد به احتساب هر دو، تداخل در نيّت است كه يك نماز را به نيّت نافله و نماز جعفر به جا آورد و محتمل است مراد اين باشد كه نيّت نماز جعفر كند و اكتفاء كند به آن از نافله و محتمل است مراد آن باشد كه نافله را به ترتيب نماز جعفر به جا آورد و ثواب هر دو را به او دهند. و آيا جايز است كه نماز فريضه را به اين كيفيت بخواند يا نه؟ دو قول است: دور نيست جواز آن بر وجه اخير يعنى نماز خود را به اين نحو نمودن زيرا عبادات هر چند توقيفى است ولى اين مقدار تغيير هيئت در آن مضرّ نيست و هر ذكرى و دعايى در نماز جايز است لكن اين هم خلاف احتياط است.
در ركعت دوم از هر دو نماز، قنوت مستحب است.
اگر فراموش كند بعض تسبيحات محلى يا تمام آن را و در محل ديگر متذكّر شود در آنجا تدارك كند و اگر بعد از نماز متذكّر شود قضاء كند آن را.
احوط آن است كه اكتفاء نكند به تسبيحات موظفهى اين نماز از ذكر ركوع و سجود، پس ذكر را بعد از تسبيحات يا پيش از آن به عمل آورد.
مستحب است كه در سجده دوم از ركعت چهارم بعد از تسبيحات بگويد: «يا مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ الْوَقارَ يا مَنْ تَعَطَّفَ بِالْمَجْدِ وَ تَكَرَّمَ بِهِ يا مَنْ لا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلَّا لَهُ يا مَنْ أَحْصَى كلَّ شَيءٍ عِلْمُهُ يا ذَا النِّعْمَةِ وَ الطَّوْلِ يا ذَا الْمَنِّ وَ الْفَضْلِ يا ذَا الْقُدْرَةِ وَ الْكَرَمِ أَسْأَلُكَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ بِمُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتابِكَ وَ بِاسْمِكَ الأَعْظَمِ الأَعْلَى وَ بِكَلِماتِ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وَ كَذا» و به جاى كذا و كذا حاجات خود را ذكر كند.
و آن دو ركعت است ميان مغرب و عشاء در ركعت اول بعد از حمد بگويد وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ و در ركعت دوم بعد از