مقصد اوّل در واجبات است بدان كه واجب است وقوف به عرفات، و آن موضعى است محدود به حدّود معروفه، و مراد از وقوف همين بودن است در آن مكان، چه سواره و چه پياده، چه متحرك و چه ساكن، بلى اگر در مجموع زمان خوابيده باشد يا بىهوش باشد وقوف او باطل است.
و واجب است بنابر احوط بودن در آن جا از ما بعد زوال تا غروب شرعى كه وقت افطار و نماز مغرب است، پس كافى نيست حضور در آن مكان در وقت عصر مثلا.
و واجب است در آن نيّت به اين نحو كه: «مىباشم در عرفات از پيشين امروز تا شام در حج تمتع حجة الاسلام به جهت اطاعت خداوند عالم».