صفحهى 127
رأى او با رأى مجتهدى كه پسر از او تقليد مىكند در بعضى از مسائل نماز فرق دارد، پسر بايد به رأى مجتهدى كه خودش تقليد او را مىكند عمل كند.
مسأله 25 قضاى نماز ميت بر دخترش يا پسر كوچكترش يا خويشاوندان ديگرش، مثل پدر يا عمو و دايى واجب نيست.
مسأله 26 اگر بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بميرد و هنوز قضاى نماز پدرش را نخوانده، بر برادران ديگرش واجب نيست كه نمازهاى پدرشان را بخوانند.
مسأله 1 بعد از مرگ انسان مىشود براى نماز و عبادتهاى ديگر او كه در زندگى به جا نياورده كسى را اجير كنند، يعنى به او مزد بدهند تا آنها را به جا آورد، و اگر كسى بىمزد هم آنها را انجام دهد صحيح است.
مسأله 2 شخص اجير لازم است كه نماز را براى ميت به جا آورد، به اين ترتيب كه قصد كند كه با آن عمل، ميت به خدا نزديكى پيدا كند.
مسأله 3 اجير بايد ميتى را كه براى او نماز مىخواند معين كند، و لازم نيست اسم او را ببرد، پس قصد نماز براى كسى كه اين مال براى نماز او داده شده، كفايت مىكند.
مسأله 4 كسى كه اجير مىشود نمازهاى ميت را بخواند و تمام اجرت را بگيرد اگر پيش از به جا آوردن نمازها بميرد، چنانچه بر او شرط كرده باشند كه نمازها را خودش بخواند، بايد اجرت مقدارى را كه نخوانده از مال او به كسى كه او را اجير كرده بدهند، مثلًا اگر نصف آنها را نخوانده، بايد نصف پول را بدهند. و اگر شرط نكرده باشند كه خودش به جا آورد، بايد از مال او كسى را اجير كنند تا بقيه آنها را بخواند. و اگر مالى نداشته باشد، بر ورثهاش لازم نيست كه خودشان به جا آورند، يا ديگرى را از مال خود اجير كنند كه به جا آورد.