نجاة العباد

سیدروح الله موسوی

نسخه متنی -صفحه : 394/ 16
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 18

اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شد اول آن را تطهير كنند و بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‏گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند. و فايده آن اين است كه اگر بعد از استبرا آبى خارج شود و معلوم نباشد بول است يا چيز ديگر، پاك است.

مسأله 2 اگر وضو گرفت و بعد از وضو آبى از آن خارج شد و معلوم نباشد بول است يا چيز ديگر چنانچه بعد از بول استبرا كرده، وضويش باطل نمى‏شود.

مسأله 3 اگر كسى شك كند كه استبرا كرده يا نه، هر چند عادتش اين بوده كه هميشه استبرا مى‏كرده، بايد بنا بگذارد بر آن كه استبرا نكرده و اگر آبى از او خارج شود و نداند بول است يا چيز ديگر، نجس است.

مسأله 4 اگر كسى شك كند استبراء او درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى‏باشد، وضو را هم باطل نمى‏كند.

وضو

مسأله 1 در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح كنند.

مسأله 2 درازى صورت را بايد از بالاى پيشانى جايى كه موى سر بيرون مى‏آيد تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مى‏گيرد بايد شسته شود، و براى آن كه يقين كند اين مقدار كاملًا شسته شده، بايد كمى اطراف آن را هم بشويد، و اگر مختصرى از اين مقدار شسته نشود وضو باطل است.

مسأله 3 اگر دست كسى كوچكتر يا بزرگتر از دست معمولى مردم باشد،