صفحهى 18
اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شد اول آن را تطهير كنند و بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنهگاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند. و فايده آن اين است كه اگر بعد از استبرا آبى خارج شود و معلوم نباشد بول است يا چيز ديگر، پاك است.
مسأله 2 اگر وضو گرفت و بعد از وضو آبى از آن خارج شد و معلوم نباشد بول است يا چيز ديگر چنانچه بعد از بول استبرا كرده، وضويش باطل نمىشود.
مسأله 3 اگر كسى شك كند كه استبرا كرده يا نه، هر چند عادتش اين بوده كه هميشه استبرا مىكرده، بايد بنا بگذارد بر آن كه استبرا نكرده و اگر آبى از او خارج شود و نداند بول است يا چيز ديگر، نجس است.
مسأله 4 اگر كسى شك كند استبراء او درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مىباشد، وضو را هم باطل نمىكند.
مسأله 1 در وضو واجب است صورت و دستها را بشويند و جلوى سر و روى پاها را مسح كنند.
مسأله 2 درازى صورت را بايد از بالاى پيشانى جايى كه موى سر بيرون مىآيد تا آخر چانه شست، و پهناى آن به مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مىگيرد بايد شسته شود، و براى آن كه يقين كند اين مقدار كاملًا شسته شده، بايد كمى اطراف آن را هم بشويد، و اگر مختصرى از اين مقدار شسته نشود وضو باطل است.
مسأله 3 اگر دست كسى كوچكتر يا بزرگتر از دست معمولى مردم باشد،