صفحه‌ى 30
از اينها را نداشته باشد حكم منى ندارد. ولى در مريض و زن لازم نيست همه اين سه نشانه باشد، بلكه اگر فقط با شهوت بيرون آيد حكم منى دارد و بهتر آن است كه در اين وقت اگر قبلًا وضو نداشته هم غسل كند و هم وضو بگيرد، مخصوصاً براى زنها.
مسأله 3 انسان جنب مىشود به داخل كردن حشفه خود را در قبل يا دبر ديگرى، و اگر حشفه او بريده شده است جنابت حاصل مىشود به دخول مقدارى از آلت، اگر چه كمتر از حشفه باشد همان قدر كه دخول صدق كند جنب مىشود.
مسأله 4 اگر در لباس خود منى ببيند و بداند كه از خود اوست و براى آن غسل نكرده، بايد غسل كند و نمازهايى كه يقين دارد بعد از بيرون آمدن منى خوانده قضا كند، ولى نمازهايى كه احتمال مىدهد بعد از بيرون آمدن آن منى خوانده، لازم نيست قضا نمايد.
مسأله 5 اگر در لباس خود منى ببيند و بداند كه از خود اوست، ولى نداند كه از جنابت سابق است كه براى او غسل كرده بود و يا جنابت ديگر است كه غسل نكرده، غسل كردن براى او واجب نيست، اگر چه بهتر آن است كه غسل نمايد.
مسأله 1 پنج چيز بر جنب حرام است: اول: رساندن جايى از بدن به خط قرآن يا به اسم خدا و پيغمبران و امامان عليهم الصلاة و السلام به طورى كه در وضو گفته شد. دوم: رفتن در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) اگر چه از يك در داخل و از در ديگر خارج شود. سوم: توقف در مساجد ديگر، ولى اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود، يا براى برداشتن چيزى برود، مانعى ندارد. و احتياط واجب آن است كه در حرم امامان (عليهم السّلام) توقف ننمايد، و بهتر آن است كه