صفحه‌ى 305
وقف محبوس نمودن عين است و سبيل كردن منفعت آن.
مسأله 1 شرط است در وقف كننده شرايطى كه در معاملات گفته شد به تفصيل.
مسأله 2 در وقف معتبر است صيغه و به هر لفظ و لغتى كه خوانده شود و مقصود را برساند صحيح است.
مسأله 3 در وقف مسجد بايد قصد كند عنوان مسجد را، مثل اين كه بگويد من اين مكان را مسجد قرار دادم و بهتر آن است كه بگويد اين مكان را وقف كردم كه مسجد باشد.
مسأله 4 اگر محلى را به عنوان مسجد بنا كند و واگذار كند به مسلمانها كه نماز بخوانند و بعضى در آن نماز بخوانند مسجد مىشود و وقفش صحيح است و محتاج به صيغه نيست و معاطات به طورى كه گفته شد كفايت مىكند، و همين طور معاطات صحيح است در وقف قبرستان و پل و راه و كاروانسرا براى مسافرين و مسافر خانه و ساير چيزها مثل حصير مسجد و فرش براى مشهد امام (عليه السّلام) و ضريح و پرده و ساير چيزها.
مسأله 5 اگر جايى را به عنوان مسجد يا وقف براى مسافر خانه يا وقف براى چيز ديگر بنا بكنند كه از اول بنا براى آن باشد و بعد تسليم نمايند، وقف معاطات در آن اشكال ندارد و محتاج به صيغه نيست، لكن اگر منزلى مثلًا براى