بعد ما بويع بالخلافة و قد قال له قوم من الصّحابة: لو عاقبت قوما ممن أجلب على عثمان فقال عليه السلام: يا إخوتاه إنّي لست أجهل ما تعلمون، و لكن كيف لي بقوّة و القوم المجلبون على حدّ شوكتهم، يملكوننا و لا نملكهم (1) و ها هم هؤلاء قد ثارت معهم عبدانكم، و التفّت إليهم أعرابكم، و هم خلالكم يسومونكم ما شاءوا، و هل ترون موضعا لقدرة على 168- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است] بعد از آن كه بيعت كردند به خلافت، و بدرستى كه گفتند مر او را گروهى از صحابه: اگر عقوبت كنى تو [آن] گروهى را از آن كس كه جمع كر[د] مردم را بر عثمان پس گفت- عليه السلام: اى برادران من بدرستى كه من جاهل نيستم آنچه شما مىدانيد، و ليكن چه گونه باشد مرا قوّت بر عقوبت ايشان و ايشان گروهى جمع شدگانند بر حدّ قوّت و شوكت، ايشان مالك مىشوند ما را و [ما] مالك نمىشويم ايشان را (1) و اينك ايشان آن گروه[اند] بدرستى كه انگيختند با ايشان بندگان شما، و جمع شدند با ايشان عربان شما- اهل باديه شما- و ايشان ميان شما رنج مىرسانند شما را بر آنچه خواهند، و هست كه بينيد موضعى