چو بر روزه دل نمائى قيام، بود روزه دل بپاكىّ او ز فكر بد و هر نكوهيده خو

به از روزه بودن ز شرب و طعام‏ ز فكر بد و هر نكوهيده خو ز فكر بد و هر نكوهيده خو

ز صوم زبان صوم دل بهتر است به از روزه جسم صوم زبان‏ كه باشند مردم از آن در امان‏

كه آلودگيها بدل اندر است‏ كه باشند مردم از آن در امان‏ كه باشند مردم از آن در امان‏

چه گويم من از بهترين صيام، بود روزه دارىّ نفس شرير ز لذّات دنيا چو باشى تو سير

كه زخم گنه را دهد التيام‏ ز لذّات دنيا چو باشى تو سير ز لذّات دنيا چو باشى تو سير