هزار گوهر

تو را گردش روزگار عبرت است شود گوهر ذات مردان عيان، ز گرديدن گيتى اندر زمان‏

نظر كن، نه ديگر كه حيرت است‏ ز گرديدن گيتى اندر زمان‏ ز گرديدن گيتى اندر زمان‏

فراوان رسد بر تو رنج و بلا مصون گرددت نعمت از هر گزند چو باشى بخويشىّ خود پاى بند

بقهر ار تو باشى ز خويشان جدا چو باشى بخويشىّ خود پاى بند چو باشى بخويشىّ خود پاى بند

كنندت چو اندر بلا امتحان، چنو كيميائى مجو هيچ جاى‏ بهر مشكلت باشد آن رهگشاى‏

شود ارزش صبر آنگه عيان‏ بهر مشكلت باشد آن رهگشاى‏ بهر مشكلت باشد آن رهگشاى‏