مطلب تازه كتاب در اين زمينه، عبارت تعصب آميز مؤلف است. او ضمن اشاره به اشعار شريف رضى در ياد خلفاى فاطمى مصر كه خليفه عباسى القادر، با پدر وى در اين مورد گله گزارى كرده و سيد رضى منكر نسبت اين اشعار به خود شده مىنويسد: «و الروافض من شأنهم التزوير». شايد او مسئله تقيه را كه از رفتارهاى ويژه شيعه در دوران اختناق، محسوب مىشود و اصولا هر اقليت مظلوم تاريخ با چنين شيوهاى زندگى مىكند، تزوير ناميده و بدينوسيله حقد خويش را نسبت به شيعه اماميه ابراز داشته است.
نكته ديگر اشتباه در نقل اشعار مزبور است كه چنين آمده: و ابوه ابى و مولاه مولاى، كه صحيح و مطابق ديوان شريف رضى چنين است: من ابوه ابى و مولاه مولاى.
اشتباه سوم در نقل شعر ديگر سيد رضى است كه در ديوان چنين آمد
ولى در كتاب مزبور چنين آمده:
كه سكته و اختلال در وزن، خود مبيّن غلط بودن آنست.
محمد باقر مجلسى، متوفى 1111 ق، مقدمه از عبد الرحيم ربانى شيرازى چاپ افست مؤسسة الوفاء بيروت، ج صفر ص 165، ج 45 ص 277 در احوالات امام حسين عليه السلام و غيره.
نگاه كنيد به مدارك نهج البلاغه