ميرزا محمد تنكابنى متوفى 1302 ق، چاپ تهران، علميه، بدون تاريخ، ص 410.
نويسنده، خطاهايى در شرح حال رضى دارد كه اغلاط فاحش مطبعى، إشكال را دو چندان كرده است مرحوم ثقة الاسلام تبريزى در مرآة الكتب مىنويسد: ميرزا محمد تنكابنى معاصر، در قصص العلما، هر چند كه كتابش به علت اشتباهات زياد قابل اعتماد نيست مع ذلك من به همين سبب و براى تذكر خطاهاى او، از اين كتاب سخن خواهم گفت. (مرآت الكتب ص 11 چاپ نخست) و اينك ما در رابطه با شريف رضى يادآور مىشويم: 1- «مىگويد، شريف رضى قرآن را در حال پيرى حفظ كرده» در صورتى كه تراجم نگاران نوشتهاند او در سى سالگى قرآن را حفظ كرده و برخى تعبير «دخل فى السن» را دارند پس اصولا رضى به سن كهولت و پيرى نرسيده است و در سن 47 سالگى وفات يافته است.
2- اسم ابو اسحق صابى را، ابراهيم بن هلال صبايى آورده كه ظاهرا درست نيست و احتمالا غلط مطبعى باشد.
3- ماجراى هديه فرستادن وزير را به مناسبت مولودى براى رضى، متفاوت با آنچه در كتب اصيل آمده، نقل كرده است.
4- در نقل ماجراها، چيزى افزوده است كه در اصل نيست شعر استشمام بوى نبوت كه در بيان رضى همين مقدار است ولى او اضافه كرده... كه از اولاد پيغمبر خدايم.
5- داستان اقتداء رضى به برادرش مرتضى و انصراف از ادامه نماز را به صورتى نقل كرده است كه ظاهرا صحيح نيست يعنى مىنويسد «رضى چون به ركوع رفت ديد برادرش در مسئله حيض فكر مىكند، در حالى كه داستان اگر