بسم اللّه الرحمن الرّحيم با سلام به امام امت، و درود به رزمندگان اسلام و جانبازان و شهيدان راه حق، درست در روزهاى نخستين بهار پر طراوت ايران زمين كه عالم طبيعت با نشاط و شادمانى، زندگى را از سر مىگيرد، و در طليعه سال 1365 هجرى شمسى، و تقارن آن با ايّام نورانى ولادت با سعادت مولى الموالى امير المؤمنين على بن ابي طالب عليه السّلام در ماه رجب 1406 هجرى قمرى، هزاره سيّد رضى مؤلف نهج البلاغه را برگزار مىكنيم، و پيرامون شخصيت والاى او سخن مىگوئيم.
دانشمندان و حضار محترم سيد رضى مؤلف نهج البلاغه كه هم اكنون هزاره او را پشت سر مىگذاريم، و در اين چند روز به تفصيل زواياى زندگانى درخشان او را مورد بحث و بررسى قرار مىدهيم، بيگمان يكى از نوابغ نامى اسلام، و شخصيت ممتاز جامعه انسانى است.
نويسنده در كتاب «سيد رضى مؤلف نهج البلاغه» پيرامون وى به تفصيل سخن گفته و تحقيق و بررسى نموده است، و در اينجا دورنمائى از شخصيت والاى او را نشان داده و تفصيل بيشتر و توضيحات لازم را به آن كتاب حوالت مىدهد.
سيد رضى، در سال 359، يعنى اوائل نيمه دوم سده چهارم هجرى، در بغداد مركز خلافت بنى عبّاس و مقر حكومت تيرهاى از آل بويه كه در فضاى باز آن، پيروان مذاهب مختلف اسلامى در كنار هم با آزادى و آسايش به تحصيل و تدريس و تأليف و تصنيف و مذاكره و مبادله علوم عقلى و نقلى و فنون اسلامى و معارف بشرى، اشتغال داشتند، ديده به دنيا گشود.
بغداد در سده چهارم هجرى مركز تلاقى تمدن اسلامى، و محل تجمع انبوه دانشمندان، فقهاء، محدثين، متكلمين، ادبا و شعراى نامى بود. به طورى كه در سراسر دنياى پهناور اسلام، مركز علمى ديگرى به پاى آن نمىرسيد.
به مصداق آيه شريفه أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ، اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ خانواده سيد رضى كه او از ميان آنها برخاسته، يكى از اصيلترين خاندانهاى علمى و دينى