یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه

محمد تقی جعفری؛ همکاران: حسن حسن زاده آملی، محمد تقی فلسفی، سید علی خامنه‏ای، عباسعلی عمید زنجانی، زین العابدین قربانی

نسخه متنی -صفحه : 332/ 94
نمايش فراداده

تشويق و يا مورد نكوهش قرار نمى‏دادم و بر گرد آوردن و تحريك شما همت نمى‏گماردم و شما را به حال خود رها مى‏كردم وقتى كه خوددارى و سستى شما را مى‏ديدم.

8- ويژگى مقام در امتياز طلبى است كه از روح امامت كه سراسر مسئوليت و تعهد است بدور ميباشد و از اين رو است كه امام از همه آحاد امت متعهدتر و در برابر قانون خود را مسئول‏تر ميداند چنانكه در آخر خطبه 175 مى‏خوانيم: (ص 250) «ايها الناس انى و اللّه ما احثكم على طاعه الا و اسبقكم اليها و لا انهاكم عن معصية الا و اتناهى قبلكم عنها».

مردم من بخدا سوگند شما را به اطاعت از فرمانى فرا نخواندم مگر آنكه در عمل بدان بر شما پيشى گرفتم و شما را از نافرمانى و گناهى باز نداشتم مگر آنكه خود پيش از شما از آن اجتناب ورزيدم.

9- امام آنچه را كه مردم نا آگاه براى قدرتمندان و صاحبان مقام انجام مى‏دهند كه موجب نخوت آنان و فراموش كردنشان نسبت به مسئوليتهايشان مى‏شود سخت مورد نكوهش قرار مى‏دهد و در گفتار 37 از بخش كلمات قصار در اين مورد چنين مى‏فرمايد: (ص 475) «ما هذا الذى صنعتموه فقالو: خلق منا نعظم به امرائنا فقال: و اللّه ما ينتفع بهذا امرائكم و انكم لتشقون على انفسكم فى دنياكم و تشقون به فى اخرتكم و ما اخسر المشقه وراءها العقاب و اربح الدعه معها الامان من النار» امام به مردم شهر انبار كه در مسير شام با هيئت خاص به استقبال امام آمده بودند فرمود: اين چه كارى است كه شما انجام داده‏ايد گفتند اين سنت و عادتى است كه بدان وسيله صاحب منصبان خود را احترام مى‏كنيم فرمود سوگند به خدا صاحب منصبان شما از اين عمل شما هيچ بهره‏اى نمى‏گيرند و شما بدينوسيله بر خود در دنيا سختى هموار مى‏كنيد و هم در