آنها به سخنان تو بسيار گوش مىدهند تا آن را تكذيب كنند، مال حرام فراوان مىخورند اگر نزد تو آمدند در ميان آنان داورى كن يا اگر صلاح بود آنها را به حال خود واگذار و اگر از آنها صرف نظر كنى به تو زيان نمىرسانند و اگر ميان آنها داورى كنى با عدالت داورى كن كه خدا عادلان را دوست دارد.
آنها چگونه تو را به داورى مىطلبند در حالى كه تورات نزد ايشان است و در آن حكم خداست و اينان پس از داورى خواستن، از حكم تو روى مىگردانند و آنها مؤمن نيستند. (42 الى 43) ما تورات را نازل كرديم كه در آن هدايت و نور بود و پيامبران كه تسليم در برابر فرمان خدا بودند، با آن براى يهوديان حكم مىكردند و همچنين علماء و دانشمندان به اين كتاب الهى كه به آنها سپرده شده بود و بر آن گواه بودند، داورى مىنمودند، بنابر اين از داورى كردن بر طبق آيات الهى از مردم نهراسيد و از من بترسيد و آيات مرا به بهاى ناچيز نفروشيد و آنها كه به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نمىكنند كافرند. (آيه 44) و ما بر بنى اسرائيل در تورات مقرر داشتيم كه جان در مقابل جان و چشم در مقابل چشم و بينى در برابر بينى و گوش در مقابل گوش و دندان در برابر دندان مىباشد، و هر زخمى قصاص دارد و اگر كسى آن را بخشيد و از قصاص صرفنظر كند كفاره گناهان او محسوب مىشود، و هر كس به احكامى كه خدا نازل كرده حكم نكند ستمگر است. (آيه 45)