اى كسانى كه ايمان آوردهايد هنگامى كه به سوى آنها كه از جهاد تخلف كردهاند بازگرديد از شما عذرخواهى مىكنند، بگو: عذرخواهى مكنيد ما هرگز به شما ايمان نخواهيم آورد، چرا كه خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته، و خدا و رسولش اعمال شما را مىبينند، سپس به سوى كسى كه از پنهان و آشكار آگاه است باز مىگرديد و او شما را به آنچه انجام مىداديد آگاه مىكند. و جزا مىدهد. هنگامى كه به سوى آنان بازگرديد براى شما سوگند ياد مىكنند و از شما مىخواهند كه از آنان اعراض كرده و عفوشان كنيد. شما از آنها اعراض و دورى كنيد و ديگر به آنان اعتماد نكنيد چرا كه آنها پليدند و به كيفر اعمالى كه انجام مىدادند جايگاهشان دوزخ است.
آنها با سوگند از شما مىخواهند كه از ايشان راضى شده و آنها را ببخشيد اگر شما هم از آنها راضى شويد خداوند از جمعيت فاسقان راضى نخواهد شد. (94 الى 96)
عربهاى باديه نشين كفر و نفاقشان شديدتر است و به جهل از حدود و مرزهاى آنچه خدا بر پيامبرش نازل كرده سزاوارترند و خداوند دانا و حكيم است. گروهى از اين اعراب باديه نشين چيزى را كه در راه خدا انفاق مىكنند غرامت محسوب مىدارند و انتظار حوادث دردناكى را براى شما مىكشند. حوادث دردناك براى آنهاست و خداوند شنوا و داناست گروه ديگرى از عربهاى باديه نشين به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و آنچه را انفاق مىكنند مايه تقرب نزد خدا و دعاهاى پيامبر مىدانند. آگاه باشيد اينها مايه تقرب آنهاست خداوند به زودى آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت كه خداوند آمرزنده مهربان است. (الى 99)