و هيچگاه در زمين توانايى فرار از سلطه و قدرت خدا را ندارند و جز خدا دوست و پشتيبانى نمىيابند، عذاب خدا براى آنها مضاعف خواهد بود چونكه هم خودشان گمراه بودند و هم ديگران را گمراه كردند.
آنها هرگز توانايى و تحمل شنيدن حق را نداشتند و حقايق را نمىديدند آنان كسانى هستند كه سرمايه وجود خود را از دست دادند و تمام معبودهاى دروغين از نظرشان گم شدند و به همين دليل، مسلّما در سراى آخرت از همه زيانكارترند.
آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و در برابر خداوند خاضع و تسليم بودند، ياران بهشتند و جاودانه در آن خواهند ماند.
حال اين دو گروه مؤمن و منكر مانند حال نابينا و بينا، شنوا و كر است آيا اين دو همانند يكديگرند؟ آيا فكر نمىكنيد؟ (18 الى 24)
ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، وى به آنها گفت: من براى شما بيم دهندهاى آشكارم، جز اللّه را نپرسيد كه بر شما از عذاب روز دردناكى مىترسم.
اشراف كافر قومش در پاسخ وى گفتند: ما تو را جز بشرى همچون خودمان نمىبينيم، و كسانى را كه از تو پيروى كردهاند جز گروهى اراذل ساده لوح نمىيابيم، و فضيلتى براى شما نسبت به خود مشاهده نمىكنيم بلكه شما را دروغگو تصور مىكنيم.
نوح گفت: اگر من دليل روشنى از پروردگارم داشته باشم و از نزد خود رحمتى به من داده باشد كه بر شما مخفى مانده باز هم رسالت مرا انكار مىكنيد؟ آيا مىتوانم شما را به پذيرش اين بيّنه مجبور سازم با اينكه شما آمادگى نداريد؟ (الى 28)