هر كس را خدا هدايت كند هدايت يافته واقعى اوست و هر كس را او به خاطر اعمالش گمراه سازد هدايت كنندگان و سرپرستانى جز خدا براى او نخواهى يافت و روز قيامت آنها را بر صورتهايشان محشور مىكنيم و قادر به راه رفتن و حركت بوسيله پاهاى خود نيستند و همچون خزندگان مىخزند و در حالى كه نابينا و گنگ و كرند جايگاهشان دوزخ است و هر زمان آتش آن فرو نشيند شعله تازهاى بر آنها مىافزائيم.
اين كيفر آنهاست بخاطر اينكه به آيات ما كافر شدند و گفتند آيا هنگامى كه ما استخوانهاى پوسيده و خاكهاى پراكنده مىشويم آيا بار ديگر آفرينش تازهاى خواهيم يافت؟ آيا نديدند خدايى كه آسمانها و زمين را آفريد قادر است مثل آنها را بيافريند و به زندگى جديدشان بازگرداند و براى آنها سرآمدى قطعى قرار داد اما ظالمان جز كفر و انكار را پذيرا نيستند.
بگو: اگر شما مالك خزائن رحمت پروردگار من بوديد بخاطر تنگ نظرى امساك مىكرديد مبادا انفاق مايه تنگدستى شما شود و انسان سختگير است. (90 الى 100)
ما به موسى، نه معجزه روشن داديم، اى پيامبر درباره اين موضوع از بنى اسرائيل بپرس آن زمان كه اين معجزات به كمك آنها آمد و فرعون به موسى گفت: گمان مىكنم تو ديوانه و يا ساحرى.
موسى گفت: تو كه مىدانى اين آيات را جز پروردگار آسمانها و زمين براى روشنى دلها نفرستاده و من گمان مىكنم اى فرعون تو نابود خواهى شد.
فرعون تصميم گرفت همه آنها را از آن سرزمين ريشه كن كند ولى ما او و تمام كسانى را كه با او بودند غرق كرديم.
و بعد از آن به بنى اسرائيل گفتيم در اين سرزمين مصر و شام ساكن شويد، اما هنگامى كه وعده آخرت فرارسد همه شما را دسته جمعى به آن دادگاه عدل مىآوريم. (100 الى 104)