«تقاضاى محال» آنها كه اميدى به حضور در پيشگاه ما در روز رستاخيز را ندارند و آن روز را انكار مىكنند مىگويند:
چرا فرشتگان بر ما نازل نمىشوند و يا پروردگارمان را با چشم خود نمىبينيم؟ آنها درباره خود تكبّر ورزيدند و طغيان بزرگى كردند.
آنها به اين آرزوى خود خواهند رسيد اما در آن روز كه فرشتگان را مىبينند روز بشارت براى مجرمان نخواهد بود بلكه روز مجازات آنان است و آنها خواهند گفت: ما را امان دهيد و ما را معاف داريد.
ما به سراغ اعمالى كه آنها انجام دادهاند مىرويم و آنها را همچون ذرات غبار پراكنده در هوا مىكنيم و محو خواهيم كرد چون اين اعمال آنها آلوده به شرك است.
اما بهشتيان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر و استراحتگاهشان نيكوتر است. (21 الى 24)
اى رسول ما، به خاطر بياور روزى را كه آسمان با ابرها و همه سيارات و خورشيد و ماه از هم شكافته شود و فرشتگان نازل مىگردند.
در آن روز، حكومت از آن خداوند رحمان است و آن روز، روز سختى براى كافران خواهد بود. (25 الى 26)
اى پيامبر، به خاطر بياور روزى را كه ظالم از شدت حسرت لب به دندان مىگزد و مىگويد: اى كاش با رسول خدا راهى را برگزيده بودم واى بر من، كاش فلان شخص گمراه كننده را بعنوان دوست خود انتخاب نكرده بودم.
او مرا از ياد حق گمراه ساخت بعد از آنكه آگاهى به سراغ من آمده بود و شيطان هميشه مخذول كننده انسان بوده و او را به خذلان و گمراهى مىكشاند. (27 الى 29)
پيامبر عرض كرد پروردگارا اين قوم من از قرآن دورى جستند.
خداوند فرمود: اى پيامبر، ما از بين مجرمين و كسانيكه در برابر دعوت پيامبران لجاجت به خرج داده و تسليم نشدند و نسبت به آنها دشمنى مىنمودند اين دشمنان را در برابر هر پيامبرى آشكار ساخته و به او شناسانديم و براى تو نيز همين بس كه خدا هادى و ياور تو است كافران