اى كسانيكه ايمان آوردهايد، با اهل كتاب جز به روشى كه از همه نيكوتر است مجادله نكنيد، مگر با كسانى از آنها كه مرتكب ظلم و ستم شدند و به آنها بگوئيد ما به تمام آنچه از سوى خدا بر ما و شما نازل شده ايمان داريم، معبود ما و شما يكى است و در برابر او تسليم هستيم.
اى پيامبر، ما اينگونه كتاب را بر تو نازل كرديم، كسانى كه پيش از اين، كتاب آسمانى به آنها دادهايم به اين كتاب ايمان مىآورند و بعضى از اين گروه مشركان نيز به آن مؤمن مىشوند و آيات ما را جز كافران منكر نمىشوند.
تو هرگز قبل از اين، كتابى نمىخواندى و با دست خود چيزى نمىنوشتى تا مبادا كسانى كه در صدد ابطال سخنان تو هستند شك و ترديد كنند.
بلكه اين كتاب آسمانى مجموعهاى از آيات روشن است كه در سينه صاحبان دل جاى دارد و آيات ما را جز ستمگران انكار نمىكنند. (46 الى 49)
مشركان و كافران گفتند: چرا معجزاتى از سوى پروردگارش بر او نازل نشده بگو معجزات همه نزد خداست و تنها به فرمان او نازل مىگردد من تنها بيم دهندهاى آشكار هستم.
آيا براى آنها كافى نيست كه اين كتاب آسمانى را بر تو نازل كرديم كه پيوسته بر آنها تلاوت مىشود؟ در اين كتاب رحمت و تذكرى است براى كسانى كه ايمان مىآورند.
بگو: همين بس كه خدا ميان من و شما گواه است آنچه را در آسمانها و زمين است مىداند و كسانى كه به باطل ايمان آوردند و به اللّه كافر شدند زيانكاران واقعى هستند. (الى 52)
آنها با عجله از تو عذاب را مىطلبند و اگر موعد مقررى معين نشده بود عذاب الهى به سراغ آنها مىآمد، سرانجام اين عذاب بطور ناگهانى بر آنها نازل مىشود در حالى كه نمىدانند.
آنها با عجله از تو تقاضاى عذاب مىكنند، در حالى كه جهنم به كافران احاطه دارد آن روز كه عذاب الهى آنها را از بالاى سر و پائين پا مىپوشاند و به آنها مىگويد بچشيد آنچه را عمل مىكرديد. (50 الى 55)