كه پيوسته مىگفت: آيا به راستى تو اين سخن را باور كردهاى كه وقتى ما مرديم و خاك و استخوان شديم بار ديگر زنده مىشويم و جزا داده خواهيم شد؟ پس از آن مىگويد: آيا شما مىتوانيد خبرى از او بگيريد؟ اينجاست كه به جستجو بر مىخيزد و نگاهى مىكند ناگهان او را در وسط جهنم مىبيند و به او مىگويد: به خدا سوگند چيزى نمانده بود كه مرا نيز به هلاكت بكشانى.
و اگر نعمت و لطف پروردگارم نبود من نيز از احضار شدگان در دوزخ بودم.
اى دوستان آيا ما ديگر نمىميريم و در بهشت جاودانه خواهيم بود و جز همان مرگ اول مرگى به سراغ ما نخواهد آمد و ما هرگز مجازات نخواهيم شد؟ راستى اين پيروزى بزرگى است آرى براى رسيدن به اين پاداش، تلاشگران بايد بكوشند.
آيا اين نعمتهاى جاويدان بهشت بهتر است يا درخت نفرتانگيز و تلخ زقوم؟ ما آن را مايه درد و رنج ظالمان قرار داديم.
درختى است كه از قعر جهنم مىرويد و شكوفههاى آن مانند سرهاى شياطين است كه مجرمان از آن مىخورند و شكم خود را از آن پر مىكنند و سپس بر روى آن آب داغ و متعفنى مىنوشند و آنگاه به سوى دوزخ بازگردانده مىشوند چرا كه آنها پدران خود را گمراه يافتند و با وجود اين باز هم به دنبال آنان رفتند.
قبل از آنان، اكثر پيشينيان نيز گمراه شدند.
ما در ميان آنها انذار كنندگانى فرستاديم بنگر عاقبت انذار شوندگان چگونه بود؟ مگر بندگان مخلص ما كه از عذاب در امان ماندند. (11 الى 74)
نوح ما را ندا كرد و ما دعاى او را اجابت كرديم و چه خوب اجابت كنندهاى هستيم.
ما او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهائى بخشيديم (الى 76)
و فرزندانش را بازماندگان روى زمين قرار داديم و نام نيكش را در ميان امتهاى بعد باقى گذارديم.
سلام باد بر نوح در ميان جهانيان، ما اينگونه نيكوكاران را پاداش مىدهيم چرا كه او از بندگان با ايمان ما بود.
پس از آن، ديگران كه دشمنان وى بودند را غرق نموديم. (الى 82)