مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه مىمانند، هرگز عذاب از آنها تخفيف نمىيابد و آنها در آنجا از همه چيز مأيوسند ما به آنها ستم نكرديم بلكه آنها خود ستمكار بودند.
آنها فرياد مىكشند اى مالك دوزخ آرزو داريم پروردگارت ما را بميراند تا آسوده شويم، مىگويد: شما در اينجا ماندنى هستيد.
قطعا حقيقت را برايتان آورديم ليكن بيشتر شما حقيقت را خوش نداشتيد آنها در دنيا تصميم محكم و قاطع بر توطئه عليه پيامبر و قرآن گرفتند ما نيز اراده محكمى درباره سرنوشت آنها داريم.
آنها چنين مىپندارند كه ما اسرار پنهانى و سخنان در گوشى آنها را نمىشنويم، آرى رسولان و فرشتگان ما نزد آنها هستند و همه چيز را مىنويسند. (66 الى 80)
اى رسول ما، بگو: اگر براى خدا فرزندى بود من نخستين مطيع او بودم.
منزه است پروردگار آسمانها و زمين و پروردگار عرش از توصيفى كه آنها مىكنند.
آنها را به حال خود واگذار تا در باطل غوطهور باشند و سرگرم بازى بوده تا روزى را كه به آنها وعده داده شده است ملاقات كنند و نتيجه خود را ببينند.
او كسى است كه در آسمانها و در زمين معبود است و حكيم و عليم مىباشد.
پر بركت و زوال ناپذير است كسى كه مالك و حاكم آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است مىباشد و آگاهى از قيام قيامت فقط نزد اوست و به سوى او باز مىگرديد. (81 الى 85)
اى مشركان و گروه كافران، آنها را كه غير از خدا مىخوانيد قادر بر شفاعت نيستند مگر كسانى كه شهادت به حق دادهاند و به خوبى آگاهند.
اى پيامبر، اگر از آنها سؤال كنى چه كسى آنها را آفريده قطعا مىگويند خدا. بگو: پس چگونه از عبادت او منحرف مىشويد.
آنها چگونه از شكايت پيامبر كه مىگويد: پروردگارا اينها قومى هستند كه ايمان نمىآورند غافل مىشوند؟ اكنون كه چنين است از آنها روى برگردان و بگو: سلام بر شما، اما به زودى خواهند دانست كه اين جدائى و اعراض مسالمتآميز تو چه عذابى را براى آنها در پى خواهد داشت. (86 الى 89)