كسانى كه ايمان آوردهاند مىگويند: چرا سورهاى نازل نمىشود كه در آن فرمان جهاد باشد، اما هنگامى كه سوره محكمى نازل مىگردد كه در آن نامى از جنگ برده شده منافقان بيمار دل را مىبينى كه همچون كسى كه در آستانه مرگ قرار گرفته به تو نگاه مىكنند، و بايد هم چنين نظر كنند.
اما اگر اطاعت كنند و سخن سنجيده و شايسته بگويند و هنگامى كه فرمان جهاد قطعيت پيدا مىكند به خدا راست بگويند براى آنها بهتر است.
اى پيامبر به آنان بگو اگر روى گردان شويد آيا جز اين انتظارى مىرود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نمائيد؟ آنان كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوشهايشان را كر و چشمهايشان را كور نموده است.
آيا آنها در قرآن تدبّر نمىكنند؟ يا بر دلهايشان قفل نهاده شده است. (20 الى 24)
كسانى كه بعد از روشن شدن حق، پشت كردند شيطان اعمال زشتشان را در نظرشان زينت داده و آنها را با آرزوهاى طولانى فريفته است.
اين به خاطر آن است كه آنها به كسانى كه نزول وحى الهى را كراهت داشتند گفتند: ما در بعضى از امور از شما پيروى مىكنيم در حالى كه خداوند اسرار آنها را مىداند.
حال آنها چگونه خواهد بود هنگامى كه فرشتگان مرگ بر صورت و پشت آنها مىزنند و قبض روحشان مىكنند.
اين به خاطر آن است كه آنها از آنچه خداوند را به خشم مىآورد پيروى كردند و آنچه را موجب خشنودى اوست كراهت داشتند لذا اعمالشان را حبط و نابود كرد. (25 الى 28)