(در مكه نازل شده و شامل بيست و دو آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان سوگند به آسمان كه داراى برجهاى بسيار است، سوگند به آن روز موعود، و شاهد كه پيامبران و گواهان اعمالند و مشهود كه همان اعمال امت است كه قيامت آمدنى است و به حساب مردم رسيدگى خواهد شد.
مرگ و عذاب بر شكنجه گرانى باد كه گودالهائى از آتش را در دنيا ايجاد كرده بودند و در كنار آن نشسته بودند و آنچه را نسبت به مؤمنان در آن آتش انجام مىدادند با خونسردى تماشا مىكردند و هيچ ايرادى بر مؤمنان نداشتند جز اينكه آنان به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند، همان خدائى كه حكومت آسمانها و زمين از آن اوست و بر همه چيز گواه است.
كسانى كه مردان و زنان با ايمان را مورد شكنجه قرار دادند عذاب دوزخ براى آنهاست، همان عذاب آتش سوزان.
و كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام دادند براى آنها باغهائى از بهشت است كه نهرها زير درختانش جارى است، و اين پيروزى بزرگى است.
گرفتن قهرآميز و مجازات پروردگارت بسيار شديد است اوست كه آفرينش را آغاز مىكند و اوست كه باز مىگرداند و او آمرزنده و دوستدار مؤمنان و صاحب عرش مجيد است و آنچه را مىخواهد انجام مىدهد. (1 الى 16)
اى پيامبر، آيا داستان لشكرها به تو رسيده است؟ لشكريان فرعون و ثمود، بلكه كافران هميشه مشغول تكذيب حقند، و خداوند به همه آنها احاطه دارد.
اين سخن، سحر و دروغ نيست بلكه قرآن با عظمت است كه در لوح محفوظ جاى دارد. (17 الى 22)