پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاى بهشت جاويدان است كه نهرها از زير درختانش جارى است، هميشه در آن مىمانند، هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنود، و اين مقام والا براى كسى است كه از پروردگارش بترسد. (1 الى 8)
(در مكه نازل شده و شامل هشت آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان هنگامى كه زمين، شديدا به لرزه درآيد، و بارهاى سنگينش را خارج سازد، و انسان گويد زمين را چه مىشود، در آن روز زمين تمام خبرهاى خود را بازگو مىكند.
چرا كه پروردگارت به او وحى كرده است، در آن روز مردم به صورت گروههاى مختلف از قبرها خارج مىشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود.
پس هر كس به اندازه سنگينى ذرهاى كار خير انجام داده آن را مىبينيد، و هر كس به اندازه ذرهاى كار بد كرده آن را مىبيند. (1 الى 8)
(در مكه نازل شده و شامل يازده آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان سوگند به اسبان دوندهاى كه نفس زنان به سوى ميدان جهاد پيش رفتند، و سوگند به آنها كه بر اثر برخورد سمشان به سنگهاى بيابان، جرقههاى آتش افروختند، و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند، و گرد و غبار به هر سو پراكنده كردند، و ناگهان در ميان دشمن ظاهر شدند، كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش ناسپاس و بخيل است.
او خود نيز بر اين معنى گواه است، او علاقه شديدى به مال دارد، آيا نمىداند روزى كه تمام آنچه در قبرهاست زنده مىشود، و آنچه در درون سينهها است آشكار مىگردد، در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا با خبر است؟ (1 الى 11)