صفحه ى 194
اين كه پدرانش از پيامبران يا از مقرّبان درگاه خدا بوده اند، جايز نيست.
اينها نصوص پيمان است، و اگر بنى اسراييل به آن عمل مى كردند، در اين صورت نسبت به ديگران برترى مى داشتند، ولى چنين نكردند و بنا بر اين سزاوار پاداش و كرامتى از جانب خدا نيستند.
«ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْكُمْ وَ أَنْتُمْ مُعْرِضُونَ- پس از آن همه شما جز عده كمى روى برتافتيد و روگردان شديد.»
[84] پنجم: پاسدارى كامل از حرمت خون و حرمت انسان.
«وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ لا تَسْفِكُونَ دِماءَكُمْ وَ لا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ- و (به ياد آوريد) آن زمان را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون يكديگر را مريزيد، و يكديگر را از خانه هاتان بيرون مرانيد.»
اينها بعضى از پيمانهايى است كه پروردگار ما بر آنها سختى نشان داده و از آنان به آن اعتراف گرفته است:
«ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَ أَنْتُمْ تَشْهَدُونَ- و شما به اين اعتراف كرديد و گواه بوديد.»
يعنى به آن، پس از علم پيدا كردن و تصميم گرفتن، از روى عقل و فهم اعتراف كرديد.
[85] ولى به بندهاى پيمان عمل نكرديد، بلكه آن را كاملا معكوس ساختيد، و بنا بر اين هيچ حقى به چيزى نداريد كه خدا به شما بدهد و شما را برتر از ديگران بشناسد.
«ثُمَّ أَنْتُمْ هؤُلاءِ- سپس اينك كسانى هستيد كه،» كسى غير از شما واحدى سواى شما نبوده است و تنها شما بوده ايد كه مخالف بندهاى پيمان عمل كرده ايد.
«تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَ تُخْرِجُونَ فَرِيقاً مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظاهَرُونَ عَلَيْهِمْ- يكديگر را مى كشيد و گروهى از خودتان را از خانه هاشان بيرون مى رانيد، و عليه ايشان با يكديگر همپشتى مى كنيد.»