صفحه ى 270

درباره ايشان فكر نكنيد همانند مردمان مى مانند و به اندازه اهميت مسجد الحرام آگاه مى شوند، و خواهند پرسيد كه چرا شما هنوز بر رو كردن به بيت المقدس باقى مانده ايد، در صورتى كه اهميت درجه دوم دارد اكنون به مسجد الحرام بازگرديد تا اين مردم را حجتى عليه شما نباشد، مخصوصا از اين روى كه آنان غالبا از كسانى هستند كه مسجد الحرام را احترام مى گذارند، و تا زمانى كه انسان بر حق است و مى تواند بيشتر مردمان را از طريق برنامه سالم و عمل صالح به حق جلب كند، نبايد از گروهى بترسد كه از طبقه تحريف كنندگان دين به شمار مى روند:

«فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِي وَ لِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ- پس از ايشان مترسيد و از من بترسيد، و براى آنكه نعمت خودم را بر شما تمام كنم، و باشد كه راه يابيد.»

خلاص شدن از ظلم ستمكاران، و استقلال فكرى و اجتماعى (با جدا بودن قبله) نعمت است، و در عين حال راهيابى به قبله اى برتر، يعنى خانه كعبه و مسجد الحرام.

[سوره البقرة (2): آيات 151 تا 157]

كَما أَرْسَلْنا فِيكُمْ رَسُولاً مِنْكُمْ يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِنا وَ يُزَكِّيكُمْ وَ يُعَلِّمُكُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُعَلِّمُكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (151) فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُوا لِي وَ لا تَكْفُرُونِ (152) يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْياءٌ وَ لكِنْ لا تَشْعُرُونَ (154) وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ (155)

الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ (156) أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157)