تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 1 -صفحه : 650/ 544
نمايش فراداده

صفحه ى 573

معناى واژه ها

96 [بكة]: اصل بكة از بك به معنى ازدحام است. و بكه، محل ازدحام حاجيان براى طواف بر گرد خانه كعبه است.

[مباركا]: يعنى پر خير و بركت.

99 [تبغونها]: آن را مى جوييد.

[عوجا]: كج و معوج.

تعصب، سدّ راه وحدت و اساس كفر

رهنمودهايى از آيات:

يعقوب بعضى از خوراكيها را بر خود حرام كرد و اين كار را همچون رياضتى به خاطر زهد و بنا بر قاعده «لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ» انجام داد، و خدا يعقوب را براى همين نيت صادقانه، اكرام كرد و آن خوراكيها را بر فرزندان او (بنى اسراييل) حرام شمرد تا به پدرشان اسراييل (يعقوب) اقتدا كرده باشند. و اين تحريم طعام موقتى و داراى هدفى معين بود.

ولى بنى اسراييل به اين محرمات موقتى متشبث شدند و آن را بهانه اى براى معترف نشدن به رسالت پيغمبر اسلام (ص) قرار دادند، و اگر به تورات مراجعه مى كردند، مى فهميدند كه اين حرام شدن موقتى است و رنگ خاص دارد.

اين مثالى است از نوع برهانهايى كه علماى دينى بنى اسراييل براى گردن