تفسیر هدایت

صفحه ى 104

معناى واژه ها

2 [ذلك ]: لفظى براى اشاره به ما بعد است.

[ريب ]: شك، و گفته اند بدترين شك.

[هدى ]: دلالت و راهنمايى.

[المتّقين ]: از وقاية، و آن مأخوذ از اتقاء است كه به معنى حاجز و مانع شدن ميان دو چيز است.

3 [يؤمنون ]: تصديق مى كنند، و ايمان يعنى اعتماد و تصديق.

[الغيب ]: آنچه از تو پنهان باشد و آن را نبينى:

[يقيمون ]: ادا مى كنند، مى گزارند، و يقيمون الصلاة به معنى ادامه دادن به اداى فرايض آن است.

[الصّلاة]: دعا كردن، خواندن.

[رزق ]: روزى، بخشش جارى.

[انفاق ]: خرج كردن مال.

4 [يوقنون ]: مى دانند، و علم را از آن روى يقين مى نامند كه به آن قطع حاصل مى شود و نفس به آن آرام مى گيرد پس هر يقينى علم است، ولى هر علمى يقين نيست، و اين همچون علمى است كه پس از استدلال و نظر كردن براى