خويشاوندان و دوستان را بر مىدارد، و امر مىكند كه هنگام ورود به خانهها سلام گويند. و پس از آن كه برخى از آداب اجتماع و وارد نشدن به خانه ديگران را در هنگام گرد آورى نفرات براى جنگ يا آنچه بدان مىماند، مگر با اجازه رهبرى، بيان مىكند از اين كه پيامبر را بدان گونه كه يكديگر را صدا مىزنند، صدا كنند نهى مىكند و كسانى را كه در صورت وجود فتنه يا عذابى دردناك پشت سر ديگران پنهان مىشوند و آهسته آهسته بيرون مىخزند
بر حذر مىدارد. آن گاه قرآن با ياد آورى اين حقيقت كه علم خدا بر مردم احاطه دارد و آنها را از آنچه مىكنند آگاه مىسازد، اين سوره را به پايان مىرساند.