برد.»
از حرص و آز و جهل و عجز و منفى بافى و حقد و كينهتوزى به آستان حق و معرفت و اراده و امل و حجت و صلح برد.
«وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً- زيرا خداوند بر مؤمنان مهربان است.»
[44] آنچه گفتيم درباره رحمت خدا به مؤمنان در دنيا بود، اما در آخرت بارزترين تجلّيات رحمت خدا در دو چيز است:
يكى در سلامت. يا سلام، تحيتى از سوى خدا به آنها. «فرشتگان از هر در بر آنها داخل مىشوند «سلام بر شما به سبب شكيبايى كه ورزيديد» پس سراى آخرت چه سراى خوبى است». «24» «هر آينه پرهيزگاران در بهشتها و چشمهساران هستند. داخل شويد در آن به امن و سلامت». «25» اين تحيت افزون بر معنى ظاهر يعنى «سلام عليكم» به معنى سلامت جسمى است از نقص عضو و تندرستى و سلامت روحى است از اخلاق ناپسند و صفات منفى. و نيز سلامت اجتماعى و اقتصادى است. و در نتيجه كمال در همه جوانب زندگى، زيرا تحيت طلب زندگى است و مؤمنان تحيت را با سلام به يكديگر ارزانى مىدارند و اين اشارت است به پاكى و صفاى دلها.
«تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلامٌ- روزى كه با او ديدار كنند، درودشان اين است: «سلام».»
دوم به پاداش:
«وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْراً كَرِيماً- خدا برايشان پاداشى كرامند آماده كرده است.»
چرا مىگويد: «آماده كرده است»؟
زيرا مهيا كردن معنى تدريجى در بر دارد. يعنى هر مرحله بعد از مرحله
24- الرعد/ 23 و 24.
25- الحجر/ 45 و 46.