پس از نفى طرز تفكر بهانهآورى و توجيهانگيزى كه مجرمان در پس پرده آن از مسئوليت مىگريختند. پيامبر اكرم به آنان ابلاغ كرد كه آمده است تا همگان را بشارت دهد و بيم دهد و مردم در برابر مسئوليتهاى خود مساوى هستند. خدا وعده داده كه همه را در برابر اعمالشان پاداش دهد و هر امتى را اجلى است كه خواهد رسيد و يك ساعت پس و پيش نشود.
زمانى كه كافران با نبى اكرم به محاجه پرداختند و گفتند كه نه به اين كتاب ايمان مىآورند و نه به كتابهايى كه پيش از آن نازل شده خداى تعالى آنان را بيم داد كه به زودى در روز جزا پشيمان مىشوند آن گاه كه عذاب را به معاينه بنگرند و غلها و زنجيرها به گردن كافران نهند به كيفر اعمالشان. در آن روز هيچ بهانه و توجيهى به كار نيايد و گفتار تابعان كه تقصير را به گردن پيشوايان خود مىاندازند آنان را سود نكند.
فساد اين عقيده زمانى به خوبى آشكار مىشود كه ميان دو گروه محاورهاى دردناك انجام مىگيرد. زبونشدگان مىگويند كه شما سبب ضلالت ما شديد ولى مستكبران خود را به كنار مىكشند و مىگويند كه شما خود در حق خود ستم كرديد.
عاقبت زبونشدگان راهى جز اين نمىيابند كه گناه را به گردن روزگار بيفكنند و بگويند اين حيلت شب و روز بود كه ما را به كفر فرمان دادند.
[28] امتياز پيامبر ما (ص) بر ديگر پيامبران اين است كه او بر همه مردم