49 [يخصّمون]: در كارهاى خود مخاصمه مىكنند، از «خصّم» و اصل آن «اختصم- ستيزه كرد» است.
51 [الأجداث]: جمع جدث كه همان گور است.
[ينسلون]: شتابان به سوى قرارگاه خود بيرون مىآيند، زيرا «النسول» شتافتن در بيرون آمدن است.
56 [الارائك]: جمع اريكه كه به معنى تختى است كه براى عروس و داماد مىنهند.
59 [امتازوا]: از گروه مؤمنان جدا شدند.
پس از آن كه اين آيات ما را نسبت به پروردگار توانمند مهربانمان يادآور مىشود، شبهههاى ندامت انگيز كافران مىآيد (تا ما بر ضد آنها سنگر گيريم و مصون شويم)، آن گاه كه به ايشان گفته شود: از عذاب دنيا و عذاب آخرت بپرهيزيد، و آيات برايشان عرضه شود، روى بگردانند، و آن گاه كه به ايشان بگويند:
انفاق كنيد، بخل خود را چنين توجيه مىكنند كه اگر خدا مىخواست خود به فقيران خوراك مىداد، (و آن گاه كه آنان را از ساعت قيامت بترسانند) مىگويند: اين وعده كسى خواهد بود؟