تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 11 -صفحه : 534/ 142
نمايش فراداده

در تفسير على بن ابراهيم پيرامون اين آيه آمده است:

«چون خدا مردم را در روز قيامت گردآورد، چندان برپاى بايستند كه غرق عرق شوند، آن گاه ندا برآورند: پروردگارا حساب ما را برس و گرچه به آتش رويم، گويد: آن گاه خداى عزّ و جل بادهايى بفرستد كه به ايشان بخورد و مناديى ندا دهد: «وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ- اى گناهكاران امروز كنارى گيريد». آن گاه آنها از يكديگر جدا شوند، گناهكاران به دوزخ روند، و آنان كه در دل ايمان داشته‏اند روانه بهشت شوند». «29»

سوره يس (36): آيات 60 تا 70

أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَنِي آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (60) وَ أَنِ اعْبُدُونِي هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ (61) وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَثِيراً أَ فَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62) هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (63) اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (64) الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (65) وَ لَوْ نَشاءُ لَطَمَسْنا عَلى‏ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّراطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ (66) وَ لَوْ نَشاءُ لَمَسَخْناهُمْ عَلى‏ مَكانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطاعُوا مُضِيًّا وَ لا يَرْجِعُونَ (67) وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَ فَلا يَعْقِلُونَ (68) وَ ما عَلَّمْناهُ الشِّعْرَ وَ ما يَنْبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُبِينٌ (69) لِيُنْذِرَ مَنْ كانَ حَيًّا وَ يَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكافِرِينَ (70)

29- همان مأخذ، ص 290.