62 [جبلا]: آفريدگان، خلقى.
66 [لطمسنا]: يعنى آنها را نابينا مىكرديم، گويند:
طمس على عينه، وقتى كه آن را محو كند چندان كه هيچ اثرى از چشم برجاى نماند.
67 [لمسخناهم]: برگرداندن صورت به خلقتى زشت و نامتناسب مانند مسخ كردن به صورت بوزينگان و خوكان.
68 [ننكّسه في الخلق]: قوا و آفرينش او را ديگرگون مىكنيم، بعد از نيرومندى ناتوان و ضعيف، و پس از خردمندى بىخرد و گول، و پس از شادابى و طراوت پژمرده و بعد از دانشمندى نادان مىشود، و همچنين به حالت كودكى و ناتوانى باز مىگردد.
خدا پيمان خود را با آدميزادگان تأكيد كرده است كه شيطان را نپرستند زيرا او دشمنى است آشكار، و اين كه پرستش خود را تنها و تنها اختصاص به خدا، پروردگار جهانيان دهند تا بر راه راست باشند، (و دليل دشمنى شيطان اين است كه او:) آفريدگانى بسيار را گمراه كرده (چنان كه انحرافشان آشكار شده و خود به هلاكت رسيدهاند و عبرتى براى ما شدهاند)، امّا مردم بدين امر نمىانديشند و تعقّل نمىكنند (آن گاه پس از عذاب در دنيا، سزاوار آتش دوزخ شوند، و به آنها گفته شود:) به دوزخ درآييد، و در آتش آن سرنگون شويد و بمانيد، و در آن جا (امكان مجادله براى آنها نباشد بلكه:) خدا بر دهانهايشان مهر نهد، و دستهايشان را به سخن درآرد، و پاهايشان بر كارهايى كه كردهاند بر ضد آنها گواهى دهد.