«هر كس كه خواهد به پيمانهاى پرتر به روز قيامت او را پاداش دهند، بايد آخرين سخنش در مجلس خود اين باشد: «سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ- منزّه است پروردگار تو، پروردگار پيروزمند- از آنچه به وصف او مىگويند- و سلام بر پيامبران و حمد از آن پروردگار جهانيان است» «62»». «63»
62- همين سوره الصّافات، سه آيه پايانى، 180- 181- 182. 63- نور الثقلين، ج 4، ص 441.