آن گاه پروردگار تبارك و تعالى به او گويد: اى بنده من شفاعت كن كه تو را در هر چه شفاعت كنى شفيع ساختم، و از من بخواه كه هر چه خواهى به تو دهم، پس از خدا درخواست مىكند و خدا به او مىبخشد، و شفاعت مىكند و شفاعتش پذيرفته مىشود، و او را به حساب نمىكشند و با آنان كه درنگ مىكنند نمىايستانند و با آنها كه مىلغزند نمىلغزد و هيچ خطا و كردار بدى كه كرده است بر او نمىنويسند، و نامه اعمالش را بدو مىدهند تا از درگاه خدا فرود آيد، آن گاه همگان گويند: سبحان اللَّه كه اين بنده را حتّى يك خطا هم نبوده است! و او از ياران محمد (ص) خواهد بود». «1»
2- از انس بن مالك آمده است كه گفت: پيامبر خدا (ص) گفت:
«هر كس به گورستانها رود و سوره يس را بخواند خدا آن روز بر آن خفتگان در گور تخفيف دهد و به تعداد آنان خواننده را حسنات باشد». «2»
نام اين سوره را از نخستين كلمه آن گرفتهاند كه درباره آن گويند نام پيامبر اكرم ما محمد (ص) است، و شايد اشارهاى رمزى بدو باشد چنان كه كلمه «طه» نيز اشاره رمزى به آن حضرت است. و خدا داناست.
1- تفسير نور الثقلين، ج 4، ص 372. 2- همان مأخذ.