در كتاب ثواب الاعمال به اسناد از ابو جعفر محمد بن على الباقر- عليه السلام- آمده است كه گفت: «هر كس در نماز واجب سوره مدثر را بخواند، حقّى بر خداى عزّ و جلّ است كه او را با محمّد- صلّى الله عليه وآله- همدرجه قرار دهد، و در زندگى دنيا هرگز سختى به او نرسد، ان شاء اللَّه».
پس از آن كه وحى رسيده به پيامبر جامه به خود در كشيده او را براى تحمل ناراحتيهاى فرستادگى بيدار كرد تا به بيم دادن مردم و بزرگداشت خدا و پاك كردن لباس خود از هر ناپاكى مادّى و معنوى و بريدن از گناه با دورى جستن بپردازد، او را از منّت گذاشتن بر خدا بدان جهت نهى مىكند كه خير را نابود مىسازد، و به شكيبايى همچون امرى ناگزيرى فرمان مىدهد كه بر هر دعوت كننده به حق و حامل رسالت مراعات آن فرض است. مگر خواهان آن نيست كه به انقلابى براى برانداختن واقعيت موجود و منحرف و عقب مانده اقدام كند؟ پس