بدان كه علم بهترين عبادات است و چنانكه در همه عبادات نيت و قربت ضرور است هم چنين در طلب علم مىبايد كه غرض رضاى الهى بوده باشد و نيات باطله سبب آنست كه حق سبحانه و تعالى توفيق ندهد او را، و افاضه نفرمايد علوم را و خوبى و بدى علماء به نيت است، و چنانكه علماء ربّانى وارثان پيغمبرانند علماء بد بدترين خلايقند و اتباع و اعوان شياطينند در اغواى خلايق.
و در اخبار صحيحه از حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وارد شده است كه دو طايفهاند از امت من كه اگر ايشان خوب باشند امت من خوب خواهند بود، و اگر ايشان بد باشند امّت من متابعت ايشان نموده بد خواهند شد.
و آن دو طايفه امراء و علمااند و مجربست كه اگر پادشاهان خوب باشند عالميان همگى به مضمون: ( «النّاس على دين ملوكهم») مايل به خوبى مىشوند، و هم چنين علماء، بلكه حق سبحانه و تعالى چنان كرده است كه خوبى ايشان بحسب واقع مؤثر است در نفوس خلايق و چندان كه اين دو طايفه در خوبى بكوشند هر چند خلايق از خوبى ايشان خبر نداشته باشند خلايق در مقام خوبى و صلاح در مىآيند، و هم چنين در بدى و فساد. و بحسب احاديث متقدمه ايشان در جميع ثوابهاى اهل عالم شريك خواهند بود، هم چنان كه در بديها نيز شريكند.