شيعيان است و فسّاق بيشتر از صلحايند و جهال اكثر از علمااند، و علماء باطل بيش از علماء حقند و در قرآن مجيد حق سبحانه و تعالى در بسيار جا مدح قلت فرموده است، و در بسيار آيه مذمت كثرت، و چون بسيار از علماء اشتباهات كردهاند و در روضة المتقين حقرا بيان كردهام بر وجهى كه دفع شبهات شده است و نام كسى را نبردهام كه مبادا غيبت باشد و اميدوارم كه همه بر اجتهادات و سعيها كه از جهت رضاى الهى نمودهاند مثاب بوده باشند و چون در اين شرح حسب الامر الاعلى فرمودهاند كه مذاهب علما را نقل كنم و بعد از آن آن چه بخاطر اين ضعيف رسيده باشد بيان نمايم علاجى ندارم و لا بد بذكر آنها خواهم نمود و اشاره به اغلاط خواهم كرد استدعا از اخوان مؤمنين آنست كه بر اين بنده مؤاخذه ننمايند، و هفوات اين شكسته را بنظر شفقت اصلاح فرمايند. ( «فليس المعصوم الّا من عصمه اللَّه تعالى من أنبيائه و أوصيائه و ما توفيقى الّا باللَّه و هو حسبي و نعم الوكيل و نعم المولى و نعم النّصير»).