بابيست در آن چيزى كه اول نماز است و آن چيزى كه چون او را به جا آورد آن چيز حرام مىكند بسيار چيزى را كه پيش از نماز جايز بود، و آن چيزى كه چون آن را به جا آورند آن چه حرام شده بود حلال مىشود.
(قال امير المؤمنين (صلوات الله عليه) افتتاح الصّلاة الوضوء و تحريمها التّكبير و تحليلها التّسليم)(2)
فرمودند كه افتتاح نماز وضو است يعنى گويا بمنزله جزو صلوات است، و تحريم آن تكبير است لهذا آن را تكبير احرام مىگويند يعنى تا تكبير احرام نگفته باشند هر عملى مىتوان كرد از حدث و استدبار و كلام و امثال اينها و چون راى اكبر گفته شد همه حرام مىشود، و تكبير احرام تكبيريست كه بعد از نيت گفته مىشود، و چون سلام واقع شد حلال مىشود آن چه حرام شده بود، و ظاهرش وجوب هر سه است.
و جمعى كثير از علما قايل به استحباب سلام شدهاند، و سلام را افضل افراد مخرج مىدانند يعنى اگر سخن بگويد يا پشت بقبله كند مثلا از نماز بيرون مىآيد اما بهتر آنست كه سلام بگويد از جهت خروج از صلاة و اكثر علما بر اينند و إن شاء اللَّه در سلام خواهد آمد.
و اين حديث را عامه و خاصه از حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) روايت كردهاند و همگى تلقى به قبول كردهاند اگر چه در كتب عامه مرسلست، و در كتب خاصه نيز مرسل است الا در كافى كه مسند است اما باصطلاح متأخرين ضعيف است.